Wieści z zagranicy

[Guedes de Lima]

Sarmaci (realni) to przecie potomkowie Trojan i w prostej linii od Eneasza rasa boskiego pochodzenia.

Stoję na stanowisku, że Sarmaci zamieszkujący rdzenne ziemie starosarmackie dawno temu ulegli już slawizacji. Tu w grę wchodzi kontekst mikronacyjny, który w moim mniemaniu umiejscawia ich bliżej wspomnianemu przeze mnie kręgowi kulturowemu. Tym bardziej, że moim zamysłem jest utworzenie tygla kulturowego skupiającego podobne narracje. 

Już tak bez narracyjnej antysarmackości.

Wykształcił się taki stereotyp nadętego Sarmaty i według mnie w wielu zakątkach mikroświata taki odbiór obywateli Księstwa pokutuje nadal. 

Sarmacja przez dłuższy czas dawała sobie radę ograniczając się do własnego universum. Między innymi dlatego ani ona sama nie była specjalnie zainteresowana innymi częściami Pollinu, ani też ja nie miałem powodu, aby się nią jakoś bardzo interesować i to mi zostało do dziś.

Uważam, że to błędna polityka, lecz kontynuowana przez kolejne rządy Księstwa Sarmacji na przestrzeni lat. Moja koncepcja jest szersza, przede wszystkim apolityczna i zakłada poznawanie oraz zazębianie się kultur słowiańskich w mikroświecie. 

Co to jest „Sarmacja”? To jakaś historyczna mikronacja o której nigdy nie słyszałam?

Tak, można w skrócie podsumować, że to taka yoyonacja na krańcu świata. Mało kto słyszał.