Sobór św. Bazylego Wielkiego w Wolnogradzie

[Aleksander (Czerepach)]

Sobór św. Bazylego Wielkiego w Wolnogradzie



Sobór św. Bazylego Wielkiego znajduje się w Dzielnicy Marcowej przy ulicy Akrypy Ali Shariati 10. Sobór jest główną świątynią Bialeńskiego Autokefalicznego Kościoła Prawosławnego. Świątynia została zbudowana w 1848 wieku przez architekta Władimira Solinkę, który pochodził z Brodrii. Obecny kształt Soboru pochodzi z roku 1919, kiedy miała miejsce jego gruntowna renowacja. W latach 1947-1974 Sobór był zamknięty dla wiernych z powodu represji komunistycznych. W kolejnych latach świątynia popadała w ruinę, jednak w latach 1991-1996 miał miejsce jej remont. Od 19 stycznia 2023 jest główną świątynią Bialeńskiego Autokefalicznego Kościoła Prawosławnego.


Wnętrze Soboru i ikonostas

[Karol Medycejski]

Ilu wiernych liczy Kościół?

[Aleksander (Czerepach)]

Obecnie 50.

[Karol Medycejski]

A jest jakaś oficjalna lista?

[Aleksander (Czerepach)]

Nie, ale powstanie.

[Aleksander (Czerepach)]

Ze Wschodu zabłysnął i całe stworzenie oświecił nauką,* okrył się chwałą męczeństwa* bogonośny i boski Ignacy.

Drodzy bracia i siostry w Chrystusie Panu ,

Św. Ignacy był biskupem Antiochii (70-107). Ok. 105 roku został uwięziony i skazany na śmierć. Eskortowany przez żołnierzy napisał w drodze do Rzymu 7 listów; 4 podczas postoju w Smyrnie: do Efezjan, Magnezja, Trallian; napisał także list do Rzymian z prośbą o zaniechanie starań o jego uwolnienie; z Troady wysłał trzy listy: do Filadelfian, Smyrneńczyków oraz do Polikarpa, bpa Smyrny (wspomnienie 23 lutego). Kościół określa Ignacy po raz pierwszy jako "Kościół katolicki" na oznaczenie całego ludu bożego złączonego w jeden organizm z Chrystusem (Smyr. 8,2); przez jedność i zgodną miłość wierni tworzą jakby żywą symfonię i stają się członkami Chrystusa (Ef. 4,1-2); św. Ignacy wzywa do święcenia niedzieli (dnia ósmego) oraz odrzucenia szabatu (Magn.9,10). Dla Kościoła rzymskiego Ignacy ma szczególny szacunek; gminę tę pozdrawia słowami: "Kościołowi, który pierwsze dzierży miejsce, a leży w miejscowości przez Rzymian zamieszkałej; który jest godny Boga, godny czci, godny chwały, godny uwielbienia, godny powodzenia, godny świętości, który pierwsze zajmuje miejsce w związku miłości": słowa te rozumiane są zazwyczaj jako określenie przodującej roli Kościoła rzymskiego w całym Kościele powszechnym. Dalsza trasa konwoju wiodła przez Neapol (w Macedonii), Filipy, Tesalonikę, Dyrrachium nad Adriatykiem i Brindisi. W Rzymie 20 grudnia 107 roku został rzucony w amfiteatrze Flawiuszów (Koloseum)  na rozszarpanie przez dzikie zwierzęta za cesarza Trajana. Zostały po nim tylko grubsze kości, które jako skarb nieoceniony przewieziono do Antiochii.

[Aleksander (Czerepach)]

Anielską czystość na ziemi zachowując,* masz zaszczyt przebywać w towarzystwie aniołów;* rodziców doprowadziłeś do poznania Chrystusa,* i wyznając wiarę w Boga w Trójcy jedynego,* w cierpieniach krew swoją przelałeś;* męczenniku Kononie,* módl się do Niego za nami wszystkimi.

Drodzy bracia i siostry w Chrystusie Panu,

Św. Konon żył w pierwszym stuleciu po Chrystusie, w małoazjatyckim mieście zwanym Izauria, leżącym na północnych stokach gór Taurus. Na naleganie rodziców poślubił młodą dziewczynę, którą po ślubie przekonał, by zachowała dziewictwo. Młode małżeństwo żyło jak brat z siostrą, poświęcając się tylko Bogu. Św. Konon do wiary doprowadził i swoich rodziców. Jego ojciec Nestor za krytykowanie kultu pogańskiego skazany został na śmierć. Wcześnie też zmarła matka i żona; odtąd więc całkowicie poświęcił się w klasztorze modlitwie zaprawianej surowym postem. Przez swoje nauczanie i dokonywanie cudów wielu przyprowadził do Chrystusa. Gdy w Izaurii zaczęły się prześladowania chrześcijan, pierwszy ucierpiał św. Konon. Za nie złożenie ofiary bożkom został do krwi pobity przez oprawców. Lecz mieszkańcy Izaurii z bronią stanęli w jego obronie. Kaci przestraszeni uciekli z miejsca kaźni, zostawiając poranioną i zalaną krwią swoją ofiarę. Św. Konon żałował, że nie mógł ponieść śmierci za Chrystusa. Po dwóch latach umarł i został pochowany obok swych rodziców i żony.

Podczas Boskiej Liturgii modlono się też za szybkie zakończenie wojny domowej w Brodrii.