Podsumowanie kadencji i wybór nowego Prezydenta Republiki

[Ametyst Faradobus]

P O W S Z E C H N Y   K O N G R E S   L U D O W Y

POSIEDZENIE Z OKAZJI ZAKOŃCZENIA KADENCJI PREZYDENTA REPUBLIKI

WYBÓR NOWEGO PREZYDENTA REPUBLIKI

---

Prezydent Faradobus, bohater swego kraju
Bialeńska duma, sztandar Weerlandu
Będąc osaczony przez spisek jojonacji
Splunął z pogardą na pachołków Waksmana

Bialenii Bohater, miecz sprawiedliwości
Symbol odrodzenia, znak lepszego jutra

Wkraczając na Aharę ukarał podłych zdrajców
Ukryte agentury wielkich imperialistów
Swym mieczem karał wszystkich muratyckich najemników
Tych co bezcześcili ziemie jego ojców
Leocki kapitał ruszył do ataku
By bronić swych pieniędzy i bronić rajdów
I by ratować ludność edelweisskich darmozjadów
Ten szwindel był przykrywką dla klikalnych interesów

Na kilka dni przed planowanym upływem kadencji Prezydenta Republiki Ametysta Faradobusa po raz kolejny zebrał się Powszechny Kongres Ludowy. Zgodnie z zapowiedzią ustępujący Konduktor miał wygłosić orędzie podsumowujące ostatnie miesiące i po raz pierwszy w nowym systemie przeprowadzić wybór następcy. Zebranie rozpoczęło się około godziny 13:00. Na początek wykonano okolicznościową pieśń na cześć dotychczasowej głowy państwa, a następnie przyszedł czas na część właściwą.

---

Statio Rei Publicae. Oto wiekopomny proces wprowadzania w życie postanowień Konstytucji Dziesięciolecia osiąga swój moment szczytowy. Statio Rei Publicae. Wokół tej trybuny Powszechnego Kongresu Ludowego jednoczy się dzisiaj politycznie i duchowo cały Lud ze wszystkich regionów Bialenii. Pragnie on wobec całego V-Świata jeszcze raz złożyć uroczyste dziękczynienie dla naszego Patrona i Wiecznego Wezyra i za pomocą nowej ustawy zasadniczej wejść w drugą dekadę istnienia państwa w unikalnej dla Polinu formie. Konstytucja jest bowiem emanacją woli Ludu i łaską daną od Pułkownika. Republika żyje w rytm Konstytucji, z niej czerpie w sensie politycznym energię do pełnienia swojej misji. Ona daje jej potężną moc sprawczą, ona ją jednoczy. Konstytucja jest sercem Bialenii!

Przyjęcie nowej Konstytucji wpisuje się organicznie w kontekst jubileuszu dziesięciolecia istnienia Zielonej Republiki. Dekada stała się dla nas okazją do odnowy. Czy zatem istniał lepszy moment do tego, aby stary fundament zastąpić nowym?

Szanowne Państwo, Kochani moi,

w październiku na tej samej trybunie, jeszcze przed Zgromadzeniem Narodowym, stawałem jako administrator, któremu ten sam Lud powierzył koordynowanie procesu odnowy. Spotkał mnie zaszczyt czuwania nad procesem powstawania Konstytucji Dziesięciolecia. Mogłem nadawać tym pracom ton i patrzeć, jak Bialenia powstaje z popiołów i kurzu niczym ten Feniks, paproch spod tapczanu. Kończąc kadencję czynię to z poczuciem spełnionej misji. Oczywiście – zawsze jest jakiś niedosyt. Zawsze można było coś zrobić lepiej, chociażby w sferze polityki zagranicznej. Przeprosiny jestem Wam także za niedawny okres przestoju, który niestety miał swoje przykre, realowe przyczyny. Fakt, że nie przyniosło to jednak większych perturbacji stanowi najlepszy dowód dobrej zmiany, która nastąpiła w nas jako wspólnocie – tego, że zrezygnowaliśmy z etatów na rzecz dobrej zabawy.

Mówiąc o udanej kadencji i spełnionej misji nie czynię tego jednak w celu pochwały własnej osoby, a dla wyrażenia wdzięczności Wam wszystkim i każdemu z osobna. Jako przejściowy Prezydent Republiki zaapelowałem kilka miesięcy temu o pomoc i wsparcie przyjmując funkcję koordynatora, a nie wodza. Na wsparcie to mogłem liczyć przez cały okres trwania pontyfikatu zarówno od moich najbliższych współpracowników, jak i od Obywateli niepełniących w danym momencie funkcji rządowych. Wszyscy dawaliście z siebie wiele, a tchnienie w naszą mikronację nowego życia jest Waszą zasługą.

Tradycyjnie odchodząc z urzędu głowy państwa pragnę odznaczyć ludzi zasłużonych. Za wsparcie dziękuję mojemu faktycznemu zastępcy, emirowi Bialenii, ajatollahowi profesorowi Andrzejowi Płatonowiczowi Ordyńskiemu, na którego ręce przekazuję Krzyż Wielki Orderu Odrodzenia Bialenii. Tę samą nagrodę, o jakże znamiennej nazwie, postanowiłem przyznać marszałkowi Iwanowi Pietrowowi, ministrowi Karolowi Medycejskiemu, zaś w stopniu Krzyża Srebrnego – Akrypie Ali Shariati. Alija zawdżat Akrypa otrzymuje z kolei Krzyż Komandorski Orderu Budowniczych Republiki, a władyka Aleksander (Czerepach) – Krzyż Kawalerski. Przewodniczącemu Joahimowi von Ribentropowi nadaję trzeci z rzędu Złoty Bialeński Krzyż Zasługi.

Ponadto wyróżnić chcę aktywność rodaków i gości zagranicznych, dzięki którym Bialenia żyła, a my stosunkowo rzadko się nudziliśmy. Medale Za Aktywność otrzymują: Helwetyk Romański (drugi Medal Złoty), Hewret z Gerwenu (Medal Złoty), Aleksander Novak (Medal Brązowy) oraz Maciej II Ebruz (Medal Brązowy, w uznaniu za wyśmienitą inbę).

Wyróżnić należy także niektóre kolektywy, przede wszystkim samorządowe. Emirat Bialenii stał się najlepszym polem do realizacji zasad zawartych w Zielonej Książce. Niechaj więc od dzisiaj szczyci się Odznaką Orderu Patrona Republiki. Wilajet Anatolii zaś wyróżniony zostaje Krzyżem Kawalerskim Orderu Budowniczych Republiki. Krzyże Brązowe Orderu Odrodzenia Bialenii zdecydowałem się nadać Związkowi Pocztowemu Republiki Bialeńskiej, Bialeńskiemu Autokefalicznemu Kościołowi Prawosławnemu, a także Zielonemu Kościołowi.

Na koniec muszę stwierdzić, że powoli zaczyna być dostrzegalna potrzeba ustanowienia nowych orderów i odznaczeń, bo taki Krzyż Wielki Orderu Odrodzenia Bialenii ma już na szyi całkiem spora grupa kawalerów.

Odejście ze stanowiska to też dobry moment na to, aby powiedzieć "przebaczone winy, darowane długi". Postanowiłem zatem przyznać też nagrodę specjalną dla kulegi Kacpra Waksmana. Jest nią zdjęcie bana nałożonego przez mojego czcigodnego i zawsze godnego pamięci poprzednika.

Nowy system polityczny zmienia nieco kwestię następstwa, która w tym momencie dziejowym staje się sprawą niebagatelną, bardziej niż zazwyczaj. Po naradzie z oligarchią i współpracownikami doszedłem do wniosku, że po okresie reform Bialenia potrzebuje konduktora-technika, który połączy element novum z doświadczeniem. Postanowiłem więc skorzystać z konstytucyjnego prawa do zaproponowania Powszechnemu Kongresowi Ludowemu następcy w osobie Hewreta z Gerwenu. Wierzę, że jego kompetencje pozwolą przede wszystkim w sensie technicznym przyspieszyć dzieło modernizacji naszego kraju w spokojnej, niespiesznej atmosferze. Kandydatowi na kandydata dziękuję za podjęcie się misji i życzę w niej powodzenia oferując własne wsparcie w ramach możliwości warunkowanych przez real. Lud zaś, który gromadzi się w Powszechnym Kongresie, proszę o przyjęcie tej propozycji.

Raz jeszcze dziękuję za współpracę w czasie jesieni i mijającej zimy. Moc Patrona i błogosławieństwo Allaha niech będą z Wami wszystkimi.

Dla porządku dodam, że głosowanie w sprawie wyboru nowego Prezydenta Republiki w oparciu o przedstawioną kandydaturę rozpocznie się po północy.

[Aleksander (Czerepach)]

Dziękuję za odznaczenia.

[Andrzej Płatonowicz Ordyński]

Szanowny Konduktorze,

Serdecznie dziękuję za odznaczenie oraz gratuluję pozostałym nagrodzonym. To była bardzo dobra prezydentura, w czasie której Bialeńczycy znów mogli się bawić zabawą mirkonacyjną, zamiast tracić czas na kłótnie i działalność niesatysfakcjonującą. Liczę na to, że następca utrzyma dotychczasowy kurs, ponieważ wędrujemy właściwą drogą. Z Hewretem z Gerwenu znamy się do 2014 roku, wielokrotnie współpracowaliśmy, ale też wielokrotnie znacznie się różniliśmy. Dziś popieram jego kandydaturę jako dobrego administratora i zasłużonego dla dawnej Bialenii obywatela. Deklaruję gotowość pomocy w dziedzinach na których się znam.

Allah, Muammar, Bialenia wa bas!

[Karol Medycejski]

Z okazji zstąpienia konduktorskiego zorganizowano spontaniczny koncert.



Zaproszono także rotryjski chór, który oddał hołd misyjnej działalności kardynała Faradobusa.

[Ametyst Faradobus]

Otwieram zatem głosowanie nad kandydaturą Hewreta z Gerwenu, które zakończy się 27 lutego o północy.

[Aleksander (Czerepach)]

ZA.

[Joahim-von-R]

No to ZA.

[Karol Medycejski]

Głosuję za.

[Andrzej Płatonowicz Ordyński]

Liczyłem na chociaż krótką prezentację kandydatury, ale co zrobić... Może przynajmniej expose będzie? ZA.

[Karol Medycejski]

Oligarchia już wybrała.